Το βιβλίο είναι μια μυθιστορηματική αφήγηση πάνω στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ο Ορέστης και η Μαριάννα, ξεκινάνε το ταξίδι της ζωής με όνειρα πολλά και μεγάλα σχέδια, από ένα μικρό χωριό στον Έβρο τη δεκαετία του 1960. Το ταξίδι περνά από την Αθήνα, συνεχίζει στη Νέα Υόρκη, επιστρέφει στην Αθήνα και καταλήγει πάλι στον Έβρο. Το βιβλίο δεν μένει στις ατομικές διαδρομές και στα αδιέξοδα των ηρώων του. Αντιθέτως τα χρησιμοποιεί για να αποτυπώσει μια ευρύτερη κοινωνική πραγματικότητα. Περιγράφει μικρές και μεγάλες ιστορίες οικονομικής και πολιτικής διαπλοκής στην Ελλάδα και στον κόσμο. Οικονομικά, επιχειρηματικά, εκδοτικά, δικαστικά συμφέροντα, συγκρούονται συνθλίβοντας ζωές και καταδικάζοντας υπάρξεις. Ανάμεσα στα μεγάλα γεγονότα ξεχωρίζει το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, η φούσκα της μεγάλης ευφορίας του ευρώ, η κατάρρευση της Lehman Brothers και η έλευση της πρώτης κρίσης. Οι ήρωες κινούνται αναζητώντας μέσα από το προσωπικό τους δράμα μια διαδρομή πέρα από τα όρια της νίκης ή της ήττας. Μια διαδρομή, ανάμεσα στην τύχη και την ανάγκη, η οποία τους οδηγεί μακριά από τα παλιά όνειρα και τα αρχικά σχέδια… Στο τέλος, αντιλαμβάνονται πως η ζωή δεν εξελίσσεται, όπως τη σχεδιάζεις…

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

«Ημερολόγια Χαρμολύπης»: μια ανθρώπινη απάντηση στα προβλήματα του χαοτικού σημερινού κόσμου

Του Φίλιππου Φιλιππόπουλου*
«Λατρεύω τα διηγήματα.
Τα προτιμώ από τις χιλιάδες σελίδες των «saga», των «τριλογιών» ή των «τετραλογιών» και όλων αυτών των σημερινών φλύαρων επικών ιστοριών, που ξεκινούν από τον προ-προ-προπάππο του ήρωα ή της ηρωίδας, διακλαδίζονται σε άπειρες ιστορίες υποηρώων και υποεποχών, για να μαζευτούν μαστόρικα ή άτεχνα στο τέλος κάποιου Χ-Ψ τόμου και να δώσουν το «επιτέλους τέλος» στον εξαντλημένο, παραζαλισμένο και τελείως πλέον αφυδατωμένο από σκέψεις και εικόνες αναγνώστη.
Θα σας κάνω, λοιπόν, μια παρουσίαση ενός βιβλίου διηγημάτων που δεν θα είναι ούτε αμερόληπτη, ούτε αντικειμενική, ούτε φιλολογική, αλλά καθαρά συναισθηματική, όπως βγαίνει από την τρυφερότητα των Ημερολογίων χαρμολύπης του Κωνσταντίνου Τριανταφυλλάκη.

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Ενα χρόνο μετά......

Στις 18 Δεκεμβρίου 2012, παρουσιάσαμε για πρώτη φορά το «Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει…» στον ΙΑΝΟ.
Το ταξίδι που ξεκίνησε εκείνο το βράδυ, με τις ευχές πολλών φίλων, συνεχίστηκε στην Θεσσαλονίκη, την Αλεξανδρούπολη, το Διδυμότειχο, τη Νέα Υόρκη, το Λιτόχωρο, την Κομοτηνή…Και συνεχίζεται ακόμα…..Στο δρόμο συνάντησα φίλους από τα παλιά, αλλά είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και πολλούς νέους…
Ανθρωποι απλοί, που ταυτίστηκαν με τους ήρωες και τους χαρακτήρες του βιβλίου ή βρήκαν στις ιστορίες του κάτι από τις δικές τους.
Τους ευχαριστώ όλους….Εκείνη τη πρώτη εμφάνιση περιέγραψε μοναδικά ο φίλος μου ο Διαμαντής
 του Διαμαντή Μπασαντή
Έχω βρεθεί σε αναρίθμητες παρουσιάσεις βιβλίων. Έχω παρουσιάσει ο ίδιος πάρα πολλά βιβλία. Αρχικά τα δικά μου και στη συνέχεια πολλών άλλων που έτυχε και μου άρεσαν και μου έκαναν και την τιμή οι συγγραφείς τους να με εμπιστευτούν στον απόπλου που επιχειρούσαν στον χώρο των γραμμάτων.

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

"Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει": Α fascinating book!

"I found the book completely absorbing and absolutely fascinating.
It is a remarkable story, moving, exhilarating and sometimes sad and depressing.
It is impossible to read the story of Orestis' life without marveling at the strength of his spirit.
In the book the writer eloquently portraits humane, 
reasonable people undergoing enormous stress and the emotional costs that 
his characters have to pay for their actions.
The book also describes what's really going on in the trenches of business world, the spiritual poverty of our leaders and how the corruption of financial and political power became pervasive and affected all levels of our society. 
This book of a modern day  "Aristodimos" will stay with me for a long time."
I'm looking forward for your next book.


William Argyropoulos, Baltimore, USA

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

"Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει": Από τη νοσταλγική αφήγηση στο σύγχρονο δημοσιογραφικό ρεπορτάζ

του Μιχάλη Φαργκάνη*
Αυτό που ξεχωρίζει όλους εμάς από έναν συγγραφέα είναι κυρίως η σαφής , εύληπτη και γλαφυρή αποτύπωση των εμπειριών και σκέψεών του. Ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης έχει αυτό το τάλαντο.
Επιχείρησε κάτι δύσκολο : Να παίξει ευχάριστα αλλά και λίγο σκληρά με το υποσυνείδητο και τις μνήμες όσων είμαστε μεταξύ σαράντα και εξήντα ετών.  Κατά την κρίση μου το πέτυχε. Ξεκινώντας από τον εαυτό του μπήκε στη συλλογική μνήμη μας και σκάλισε κήπους απεριποίητους και χορταριασμένους.
Κινήθηκε ανάμεσα στη μνήμη και την προ δυο ετών σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Το έργο του είναι διατριβή πάνω στον σύγχρονο νεοέλληνα Οδυσσέα .
Η πένα του Τριανταφυλλάκη γέρνει άλλοτε προς τη νοσταλγική ιστορική αφήγηση,                           κι άλλοτε στο σύγχρονο δημοσιογραφικό ρεπορτάζ.