Το βιβλίο είναι μια μυθιστορηματική αφήγηση πάνω στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ο Ορέστης και η Μαριάννα, ξεκινάνε το ταξίδι της ζωής με όνειρα πολλά και μεγάλα σχέδια, από ένα μικρό χωριό στον Έβρο τη δεκαετία του 1960. Το ταξίδι περνά από την Αθήνα, συνεχίζει στη Νέα Υόρκη, επιστρέφει στην Αθήνα και καταλήγει πάλι στον Έβρο. Το βιβλίο δεν μένει στις ατομικές διαδρομές και στα αδιέξοδα των ηρώων του. Αντιθέτως τα χρησιμοποιεί για να αποτυπώσει μια ευρύτερη κοινωνική πραγματικότητα. Περιγράφει μικρές και μεγάλες ιστορίες οικονομικής και πολιτικής διαπλοκής στην Ελλάδα και στον κόσμο. Οικονομικά, επιχειρηματικά, εκδοτικά, δικαστικά συμφέροντα, συγκρούονται συνθλίβοντας ζωές και καταδικάζοντας υπάρξεις. Ανάμεσα στα μεγάλα γεγονότα ξεχωρίζει το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, η φούσκα της μεγάλης ευφορίας του ευρώ, η κατάρρευση της Lehman Brothers και η έλευση της πρώτης κρίσης. Οι ήρωες κινούνται αναζητώντας μέσα από το προσωπικό τους δράμα μια διαδρομή πέρα από τα όρια της νίκης ή της ήττας. Μια διαδρομή, ανάμεσα στην τύχη και την ανάγκη, η οποία τους οδηγεί μακριά από τα παλιά όνειρα και τα αρχικά σχέδια… Στο τέλος, αντιλαμβάνονται πως η ζωή δεν εξελίσσεται, όπως τη σχεδιάζεις…

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

"Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει.." Μνήμες και εικόνες ανεξίτηλες......


του Νίκου Αργεάδη
Όσοι ζήσαμε και εργαστήκαμε στη ΝΥ θα βρούμε στο εξαιρετικό βιβλίο του Κώστα κομμάτια από την ζωή μας παρμένα από τοπία γνωστά και αγαπημένα. Μνήμες και εικόνες ανεξίτηλες που σημάδεψαν την ζωή μας σαν γλύπτης το μάρμαρο, με γράμματα ευανάγνωστα αλλά και λιτά.
Η ζωή στη ΝΥ ήταν -και είναι- δύσκολη μα και συναρπαστική, γεμάτη υποσχέσεις αλλά και απογοητεύσεις. Και σου μαθαίνει ένα μάθημα: Να είσαι καλός με όλους δίχως προκαταλήψεις αλλά και να στηρίζεσαι στον εαυτό σου. Να σηκώνεσαι μετά από κάθε πτώση και να περπατάς, γιατί το ταξίδι είναι εξ’ ίσου όμορφο και απελευθερωτικό όσο και ο προορισμός.
Το βιβλίο του Κώστα αποπνέει σπάνια ανθρωπιά μέσα σε ένα κόσμο γεμάτο ύαινες και αρπακτικά, έτοιμα να σε ξεκοιλιάσουν. Μα αποκαλύπτει επίσης πως η ανθρωπιά παίρνει μεγαλύτερη αξία ακριβώς σε ένα τέτοιο περιβάλλον.

Η Νέα Υόρκη είναι να περπατάς ανάμεσα σε λιοντάρια, σε ύαινες, και σε τίγρεις και να μην ξεφλουδίζει η επιδερμίδα σου από καλωσύνη και κατανόηση, για όλους, ακόμα και για αυτούς που σε αδίκησαν. Γιατί αν ως αντίδραση τους αδικήσεις και εσύ θα έχεις κατεβεί στο επίπεδό τους.
Ένας είναι ο σκοπός: Η επιβίωση, αλλά όχι με κάθε μέσον, παρά μόνο με ανθρωπιά. Τελικά ο παράδεισος και η κόλαση είναι την ίδια γειτονιά, σιμά-σιμά, και εμείς διαλέγουμε που παρεπιδημούμε…
πηγη:www.antinews.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.