Ο Κώστας
Τριανταφυλλάκης, συγγραφέας του βιβλίου “Αλλιώς
τα είχαμε σχεδιάσει”
απαντά στις «απορίες» του FreeThinker (επιμέλεια: Γ.Θ. Κεσσόπουλος)
-Κάθε πρωί συνηθίζω να… μη…
συνηθίσω τη δύναμη της συνήθειας! Αντιθέτως έρχεται στο νού η γνωστή ρήση της
Σκάρλετ ότι κάθε μέρα είναι μια άλλη μέρα, που μπορεί να αποτελέσει την αρχή
για κάτι καινούργιο και
ασυνήθιστο! Γι’ αυτά που μπορούμε, αλλά δεν τολμούμε! Για εκείνα που θέλουμε,
αλλά διστάζουμε! Για εκείνα που επιθυμούμε, αλλά φοβόμαστε! Κάθε πρωϊ, μας
προσφέρει μια
νέα ευκαιρία!
-Δεν θα ήθελα να είμαι… στη
δυσάρεστη θέση να επαναληθεύται συχνά ο τίτλος του βιβλίου ότι … «Αλλιώς τα
είχαμε σχεδιάσει…»
-Δεν αλλάζω με τίποτε… μια
Φθινοπωρινή βόλτα στο Central Park,
ένα Ηλιοβασίλεμα με θέα την Καλντέρα, το Ποσείδι στη Χαλκιδική, τη διαδρομή από
το Πάπιγκο στη Δρακόλιμνη, μια ανάβαση στον Ολυμπο, το πρωϊνό της Κυριακής με
φρέσκο καφέ και εφημερίδες και δεν θα άλλαζα ποτέ τα όνειρα που κάναμε παιδιά…
-Άκουσα… «Ό,τι
καλύτερο άκουσα στον κόσμο αυτό δεν είναι παρά
τα δάκρυα των απλών ανθρώπων κ’ η σιωπή». Ν. Βρεττάκος…
-Διάβασα… πολύ
το «Διοικητικό Δίκαιο», αλλά ούτε το έμαθα, ούτε το
κατάλαβα ποτέ μου! Και αν δεν ήταν ένα… ποίημα του Καβάφη, ακόμα θα έδινα…
εξετάσεις!
-Προσωπικότητα που θαυμάζω… τον
Αισχύλο. Αν και είναι ο ποιητικότερος και μέγιστος
των τραγωδών μας, ήθελε να γραφτεί στον τάφο του ότι πολέμησε στη Μάχη του
Μαραθώνα!
-Αγαπημένη μου γωνιά… ποτέ
δεν μ’ άρεσαν οι… γωνίες γιατί δεν τα πήγαινα καλά με την τριγωνομετρία! Χώρια
που στο σχολείο, η γωνία σήμαινε… τιμωρία!
-Αξέχαστο ταξίδι… ως
καινούργιος οδηγός η διαδρομή μέχρι το Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο! Οταν
κατάλαβα τι έκανα, δεν τολμούσα να γυρίσω!
-Απόδραση είναι… να
τα … φτύσει το
κινητό, να μην πιάνει το 3G, να μην έχει πλοίο και να ξεχαστείς σε
μια ονειρεμένη παραλία με
το κορίτσι της ζωής σου, την «Ενάτη» και το βιβλίο του Μπουσκάλια «Living,Loving and Learning»!
-Πιστεύω εις… τη…
βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους! Θα… χρειαστούμε πολλά χρόνια για να το…
συντηρούμε!
-Φιλία εστί… ο
φίλος μου ο Big Bobby!
Οταν τον χρειάζεσαι είναι εκεί, όταν δεν τον έχεις ανάγκη… εξαφανίζεται και
όταν είσαι μαζί του τρώς καλά και μπορεί να λέει ανέκδοτα ώρες ατελείωτες!
-Ευτυχία είναι… “Η
ευτυχία είναι μια όαση, που τη βρίσκουν μόνον οι καμήλες που ονειρεύονται»,
συμβουλή από έναν παλιό… καμηλιέρη!
-Επιτυχία σημαίνει… για
τους πολλούς να δικαιολογούν επιτυχώς τις αποτυχίες τους! Για τους λίγους, να
βρίσκουν την αρμονία μεταξύ επιθυμητού και εφικτού!
-Ελληνικότητα σημαίνει… δημοκρατία,
φιλοσοφία, πολιτική, οικονομία, γεωγραφία, ιστορία, τραγωδία, θέατρο, μουσική,
αρχιτεκτονική, αρμονία, το γαλάζιο του Αιγαίου και αγάλματα κτισμένα απο φώς…
Δυστυχώς, άγνωστες λέξεις για τους νεοέλληνες!
-Θεσσαλονίκη μου είσαι… μια
στον κόσμο δεν είναι άλλη!
-Θέλω να αλλάξω… εκείνα
που θέλω ν’ αλλάξω πιο πολύ, δεν αλλάζουν πια! Οσα
για αυτά που έρχονται αντιλαμβάνομαι ότι θέλουν αλλαγή, όταν είναι πολύ αργά!
Στο τέλος αυτό που έχει σημασία είναι να μαθαίνουμε απ΄τα λάθη μας για να
γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι!
-Πολιτική… από
τέχνη του εφικτού κατάντησε… επάγγελμα της κοροϊδίας!
-Αντίδοτο στην κρίση… είναι
η συνειδητοποίηση πως δεν θα επαναλάβουμε εκείνα που μας… οδήγησαν στην κρίση!
-Η παρήγορη σκέψη; Αντέξαμε
400 χρόνια σκλαβιά! Μια οικονομική κρίση θα μας καταβάλλει;
-Η θετική σκέψη; Dum spiro spero!
-Κάνω like… αλλά
και… dislike,
όπου χρειάζεται!
-Θέλω να σας πω
κάτι ακόμη… / Το
βιβλίο είναι μια μυθιστορηματική αφήγηση πάνω στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ο
Ορέστης και η Μαριάννα, ξεκινάνε το ταξίδι της ζωής με όνειρα πολλά και μεγάλα
σχέδια, από ένα μικρό χωριό στον Έβρο τη δεκαετία του 1960. Το ταξίδι περνά από
την Αθήνα, συνεχίζει στη Νέα Υόρκη, επιστρέφει στην Αθήνα και καταλήγει πάλι
στον Έβρο. Το
βιβλίο δεν μένει στις ατομικές διαδρομές και στα αδιέξοδα των ηρώων του.
Αντιθέτως τα χρησιμοποιεί για να αποτυπώσει μια ευρύτερη κοινωνική
πραγματικότητα. Περιγράφει μικρές και μεγάλες ιστορίες οικονομικής και
πολιτικής διαπλοκής στην Ελλάδα και στον κόσμο. Οικονομικά, επιχειρηματικά,
εκδοτικά, δικαστικά συμφέροντα, συγκρούονται συνθλίβοντας ζωές και
καταδικάζοντας υπάρξεις. Ανάμεσα στα μεγάλα γεγονότα ξεχωρίζει το σκάνδαλο του
Χρηματιστηρίου, η φούσκα της μεγάλης ευφορίας του ευρώ, η κατάρρευση της Lehman Brothers
και η έλευση της πρώτης κρίσης. Οι ήρωες κινούνται αναζητώντας μέσα από το
προσωπικό τους δράμα μια διαδρομή πέρα από τα όρια της νίκης ή της ήττας. Μια
διαδρομή, ανάμεσα στην τύχη και την ανάγκη, η οποία τους οδηγεί μακριά από τα
παλιά όνειρα και τα αρχικά σχέδια… Στο τέλος, αντιλαμβάνονται πως η ζωή δεν
εξελίσσεται, όπως τη σχεδιάζεις..
ΠΗΓΗ:
http://www.thinkfree.gr/interviews/43636
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.