«Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει…»: Μυθιστόρημα ψυχωφελὲς καὶ τριαξονικὸν γιὰ ἰδεατὲς ἑσπέρες μετὰ μνημονιακῆς ξυλόσομπας

Γράφει ο Σωτήρης Μητραλέξης*

Τὸ ἡμιαὐτοβιογραφικὸ βιβλίο τοῦ Κώστα Τριανταφυλλάκη προτείνεται ἀνεπιφυλάκτως (καὶ δὴ γιὰ ἰδεατὲς ἑσπέρες, μετὰ καταλλήλου τινὸς ἡδυπότου), διότι «σὲ ταξιδεύει» σὲ τρεῖς διακριτοὺς ἄξονες:

-στὴν δυνατότητα τοῦ Ἕλληνα νὰ «ριζώνει» παντοῦ: ἀπ' ὅ,τι ξέρω δὲν εἶναι μόνο ὁ Ὀρέστης/Κώστας ποὺ ἔχει διανύσει ἀναπάντεχα τὴν ζωή του σὲ διαδρομὲς τύπου Ἔβρος-Νέα Ὑόρκη-Αθήνα-Νέα Ὑόρκη ὡς... Ὁμόνοια-Κολιάτσου, καὶ μάλιστα «χωρὶς νὰ τὸ ἔχει σχεδιάσει», καὶ ἀκριβῶς γι' αὐτὸ εἶναι πολὺ ἐνδιαφέρον νὰ διαβάζει κανεὶς μιὰ τέτοια ἱστορία «ἀπὸ κοντά». Εἰδικὰ δὲ γιὰ ἐμᾶς τοὺς νεωτέρους, ἐνίοτε δὲ καὶ νεωτάτους.

-στὰ ἄδυτα τοῦ κόσμου τῶν ἐπιχειρήσεων καὶ στὶς ἀλλόκοτες ἀνθρώπινες σχέσεις ποὺ δημιουργοῦνται μέσα σ’ αὐτόν: καὶ δὴ στὶς ἐνίοτε κανιβαλικὲς ἢ κατὰ κυριολεξία φονικὲς ἀνθρώπινες σχέσεις, ποὺ λόγῳ... περιτυλίγματος θεωροῦνται συνήθως ἀπολύτως «πολιτισμένες»... Διαβάζοντας τὴν μαρτυρία του, ὁ ἀναγνώστης ἀμφισβητεῖ τὸ σωκράτειο «οὐδεὶς ἑκὼν κακός».

-στὴν πρόσφατη, ὑπερβολικὰ πρόσφατη πολιτικὴ ἱστορία τῆς Ἑλλάδος, ἰδίᾳ δὲ πέριξ τοῦ «Χρηματιστηρίου» καὶ τῆς πανελλαδικῆς ἀγοραπωλησίας ἀέρος σὲ τιμὴ τῆς εὐκαιρίας μιᾶς ζωῆς. Καθὼς καὶ στὴν ἑλληνικὴ ἐκδοχὴ καφκικῶν δικαστικῶν καταστάσεων ποὺ στέλνουν τὸν πρωταγωνιστὴ στὸν ἄλλον κόσμο καὶ πάλι πίσω...

Ἐπειδὴ ὅμως ἐμεῖς οἱ νήπιοι δὲν ἤμασταν παρόντες ἢ σὲ ἡλικία συναίσθησης τῶν δημοσίων πραγμάτων στὴν πολὺ πολὺ πρόσφατη πολιτικὴ ἱστορία τῆς Ἑλλάδος (χρηματιστήριο κλπ), πρέπει ὁ συγγραφέας νὰ... ἐκδόσει ἕνα καθ' ὅλα μηνύσιμο ὑπόμνημα ἢ παράρτημα μὲ τὴν ἀντιστοιχία προσώπων καὶ γεγονότων μὲ τὰ πραγματικά.

Γιὰ ὅποιον ἔχει πλήρη συναίσθηση αὐτῶν τῶν ἀντιστοιχήσεων, τὸ βιβλίο πρέπει νὰ εἶναι, πραγματικά, βόμβα «ἐσωτερικῶν» ἀποκαλύψεων.

Ἡ ἐπαγγελματικὴ διαστροφὴ τοῦ φιλολόγου μὲ ὁδηγεῖ στὸ νὰ σημειώσω ὅτι μιὰ πιὸ φειδωλὴ χρήση τοῦ θαυμαστικοῦ θὰ μείωνε τὴν περίσπαση ποὺ αὐτὸ προξενεῖ, ἐνῷ ἄλλοτε ὁ Ὀρέστης ἀναφέρεται στὸ τρίτο πρόσωπο καὶ ἄλλοτε στὸ πρῶτο (βέβαια, αὐτὸ μπορεῖ καὶ νὰ εἶναι ἠθελημένο).

Ο συγγραφέας συχνότατα  ἀποτυπώνει πολὺ ὡραῖες λυρικὲς ἀπολήξεις στὶς περιγραφές του.

Μυθιστόρημα λοιπὸν τριαξονικὸν (τῆς προσφυγιᾶς τοῦ ἰδίου, τῆς ἀπατεωνιᾶς τῶν ἄλλων καὶ τῆς χρηματιστηριακῆς νιρβάνας τοῦ συνόλου), ζωντανὸ καὶ ἀνάγλυφο στὴν διήγηση, μὲ τὴν φρεσκάδα τῆς πρώτης μυθιστορηματικῆς συγγραφῆς.

Προτείνεται ἀνεπιφυλάκτως!

*Σωτήρης Μητραλέξης

ὑπ. Δρ. Φιλοσοφίας τῆς Freie Universität Berlin

Πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Ἑλλήνων Φοιτητῶν Βερολίνου